DOC PREVIEW
UNCW LAT 201 - LAT 201 Midterm Practice

This preview shows page 1 out of 3 pages.

Save
View full document
View full document
Premium Document
Do you want full access? Go Premium and unlock all 3 pages.
Access to all documents
Download any document
Ad free experience
Premium Document
Do you want full access? Go Premium and unlock all 3 pages.
Access to all documents
Download any document
Ad free experience

Unformatted text preview:

Vocabulary Cum frāter Catullī in Asiā indigne perisset, ille impotēns multa per aequora vectus est ut mūnera postrēma frātrī daret. sē rogāvit quid facturus esset, dum gravis dolor eum tenet. olim tam facetī, tam venustī erant amīcī eius ut dē tenebrīs morteque numquam solēret cōgitāre; nunc impotēns tristēs curās nōvit. “deī sī eī favissent,” poeta sibi dīxit, “sane fātum mortis frātrem indignum nōn perdidisset.” sibi imperāvit ut obdurāret; tamquam flēre maluit. indigne – undeservedly pereo, -ire, -ii, peritum – he had perished/died impotens, impotentis -- helpless, unable to control himself veho, -ere, vexi, vectum --- he was carried munus, -eris n -- gifts postremus, -a, -um -- last, ultimate, final gravis, grave -- serious, heavy teneo, -ere, tenui, tentum -- (it) holds facetus, -a, -um -- witty venustus, -a, -um -- elegant tenebrae, -arum f pl -- darkness soleo, -ere, solitus sum -- he was accustomed tristis, -e -- sad cura, -ae f -- cares, troubles nosco, -ere, novi, notum -- he knew faveo, -ere, favi, fautum -- they had favored sane -- indeed fatum, -i n -- fate perdo, -ere, perdidi, perditum -- it had destroyed obduro, -are, -avi, -atum -- he held out, he might hold out (I will not be picky about conveying the subjunctive meaning, just acknowledge the tense) malo, malle, malui -- he preferred Gender, Number, Case Cum frāter Catullī in Asiā indigne perisset, ille impotēns multa per aequora vectus est ut mūnera postrēma frātrī daret. sē rogāvit quid facturus esset, dum gravis dolor eum tenet. olim tam facetī, tam venustī erant amīcī eius ut dē tenebrīs morteque numquam solēret cōgitāre; nunc impotēns tristēs curās nōvit. “deī sī eī favissent,” poeta sibi dīxit, “sane fātum mortis frātrem indignum nōn perdidisset.” sibi imperāvit ut obdurāret; tamquam flēre maluit. frater: m, s, nom impotens: m, s, nom. aequora: n, pl, accmunera: n, pl, acc fratri: m, s, dat. gravis: m, s, nom eum: m, s, acc faceti: m, pl, nom tenebris: f, pl, abl tristes: f, pl, acc ei: m, s, dat sibi: m, s, dat mortis: f, s, gen Verbs Cum frāter Catullī in Asiā indigne perisset, ille impotēns multa per aequora vectus est ut mūnera postrēma frātrī daret. sē rogāvit quid facturus esset, dum gravis dolor eum tenet. olim tam facetī, tam venustī erant amīcī eius ut dē tenebrīs morteque numquam solēret cōgitāre; nunc impotēns tristēs curās nōvit. “deī sī eī favissent,” poeta sibi dīxit, “sane fātum mortis frātrem indignum nōn perdidisset.” sibi imperāvit ut obdurāret; tamquam flēre maluit. perisset: 3rd sing. pluperfect active subj. vectus est: 3rd sing. perfect passive indic. daret: 3rd sing. imperfect active subj. rogavit: 3rd sing. perfect active indic. tenet: 3rd sing., present active indicative erant: 3rd plural imperfect active indic. cogitare NA, present active infinitive novit: 3rd sing. perfect active indicative favissent: 3rd plural pluperfect active subj. maluit: 3rd sing. perfect active indic. 1. Cum frāter Catullī in Asiā indigne perisset, ille impotēns multa per aequora vectus est ut mūnera postrēma frātrī daret. After Catullus’s brother had died undeservedly in Asia, he (Catullus), helplessm was carried over many waters so that he could give the final gifts to his brother. 2. sē rogāvit quid facturus esset, dum gravis dolor eum tenet. He asked himself what he was going to do, while heavy sorrow held him. 3. olim tam facetī, tam venustī erant amīcī eius ut dē tenebrīs morteque numquam solēret cōgitāre; nunc impotēns tristēs curās nōvit. Once his friends were so clever, so elegant, that he had never been accustomed to think about darkness and death; now, helpless, he knew/understood sorrowful cares. 4. “deī sī eī favissent,” poeta sibi dīxit, “sane fātum mortis frātrem indignum nōn perdidisset.” If the gods had favored him, the poet said to himself, indeed the fate of death would not have destroyed my undeserving brother (i.e. who didn’t deserve it)5. sibi imperāvit ut obdurāret, tamquam flēre maluit. He commanded himself to be strong, although he preferred to


View Full Document
Download LAT 201 Midterm Practice
Our administrator received your request to download this document. We will send you the file to your email shortly.
Loading Unlocking...
Login

Join to view LAT 201 Midterm Practice and access 3M+ class-specific study document.

or
We will never post anything without your permission.
Don't have an account?
Sign Up

Join to view LAT 201 Midterm Practice 2 2 and access 3M+ class-specific study document.

or

By creating an account you agree to our Privacy Policy and Terms Of Use

Already a member?